夜寂松风度,魂清客枕寒。琴声传不尽,诗句写应难。
骤雨倾瑶砌,真珠落玉盘。隐居如可访,吾欲跨翔鸾。
松风。宋代。郭祥正。 夜寂松风度,魂清客枕寒。琴声传不尽,诗句写应难。骤雨倾瑶砌,真珠落玉盘。隐居如可访,吾欲跨翔鸾。